💠سایه شوم سکولاریسم بر تئوکراسی اسلامی/یادداشت حسین کاظمی

  

از ویژگی های بارز و اصلی یک انقلاب، وجود هدف های بلند مدت به منظور تغییرات و تحولات اساسی است. تاریخ عصر کنونی نشان می دهد که معیار واقعی ارزیابی یک جنبش انقلابی یا حتی موجودیت آن به عنوان یک انقلاب، همان میزان تطابق تغییر و تحولات ایجاد شده با هدف های اعلام شده ی آن جنبش است.

انقلاب سال 57 مردم ایران با هدف تشکیل حکومت اسلامی مبتنی بر حفظ جایگاه فقیهان، به عنوان مفسران و مستنبطان احکام و مبانی اسلامی، اعلام موجودیت کرد.

نظر به نبود پیشینه تطبیق آموزه ها و مبانی اسلامی بر مولفه های حاکمیتی و برهنگی و عریانی این مولفه ها از مبانی و حتی مبادی اسلامی، نگاه معرفت گرایانه به اهداف اولیه انقلاب و مطالبات اجتماعی را با چالش عمیق مواجهه کرد. از سویی نیاز هر حاکمیت به مساله بوروکراسی دیوان سالاری-حکومت کارمندان به صورت سازمان یافته به عنوان نقش واسطگی توده ی مردم با ارکان حکومت و رفع حوائج مادی و معنوی، تلقی مهمی از این نگاه برای بررسی چالش های پیش رو ایجاد می کند.

لذا در این مقاله آنچه عمیقا باور نگارنده را برای بررسی یک چالش اساسی حاکمیت دینی تقویت کرد، همین مساله بوروکراسی در حکومت اسلامی است.

در ارزیابی مدیریت حاکمیتی با رویکردهای انقلابی و اسلامی دو فرض مهم قابل تصور است:

1-ایجاد موازنه یا اندکاک طرفینی
اگر ایجاد موازنه به عنوان عقب گرد و عقب نشینی از رویکردهای انقلابی لحاظ گردد، در این صورت انقلاب، با خطر انفعال و البته التقاط مواجهه خواهد شد و قطعا نتایج حاصله از چنین رویکردی با اصل انقلابی گری در پارداوکس خواهد بود و البته با فرض چنین پیامدی، بیشینه ی توسعه یافتگیِ مدیریتی تقلیل خواهد یافت.

مساله سود ربوی بانک ها که به معرکه آرای مراجع دینی تبدیل شده، در ذیل این فرض قابل بیان است.

2-استهلاک مبانی اسلامی و پذیرش مطلق رویکرد مدیریتی
چننی ایده ای قطعا در تداوم انقلابی گری ایجاد اختلال خواهد کرد و سرمنشاء بسط اسلام حداقلی در یک تصور محدود خواهد شد و راه را برای استهلاک مبانی اسلامی در هر زمینه ای هموار خواهد کرد.

بنابراین در دو فرض یاد شده، شاهد یک انقلاب برهنه از اولویت های انقلابی و دینی خواهیم بود که؛

-در فرض نخست خلاءهای ناشی از تقابل احکام اسلامی با مدیریت حاکمیتی، چنین حکومتی را با چالش اساسی مواجهه خواهد کرد و نتیجه آن نارضایتی مردم از چنین حکومتی خواهد شد.

- در فرض دوم اساسا حاکمیت اسلامی رنگ باخته و موجبات نارضایتی انقلابیون استوار بر آرمان های آن انقلاب را در پی خواهد داشت.

فی الحال و در صورت تصور ناکارآمدی انقلاب اسلامی، سایه کمالیسم و سکولار بر انقلاب سنگینی خواهد کرد و القاء دو گانه: عدم قدرت اسلام برای تربیت مدیران و عدم کارایی اسلام را در پی خواهد داشت. حال آنکه ادعای انقلابیون اسلامی،همواره اذعان به این مهم بوده است که انقلاب، برای تعالی دنیا و آخرت برنامه های مدون دارد.

لذا می طلبد که حاکمان انقلابی به ضرورت تطبیق و ضرورت ایجاد مولفه های مدیریتی مبتنی بر رویکردهای انقلابی و آرمان اسلامی اهتمام ورزند.

------------------------------

انتشار مطلب در سایت دولت بهار

http://www.dolatebahar.com/view/253483/%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D8%B4%D9%88%D9%85-%D8%B3%DA%A9%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%B1-%D8%AA%D8%A6%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C